Χόρτα είναι η γενική ονομασία για τα πράσινα φυλλώδη φυτά. Ο όρος "χόρτα" χρησιμοποιείται επίσης στη μαγειρική για να περιγράψει τα βρώσιμα χόρτα.

Τα χόρτα είτε καλλιεργούνται, είτε μπορεί να τα μαζέψει κανείς από ακαλλιέργητες εκτάσεις, στις οποίες φυτρώνουν.

Άλλα από αυτά είναι βρώσιμα για τον άνθρωπο και τα ζώα, όπως ραδίκια (άγρια ραδίκια), τα αντίδια (ήμερα ραδίκια), τα βλίτα, η γλιστρίδα, οι βρούβες, η ζοχιά, το μάραθο και λέγονται χορταρικά, άλλα μόνο για τα ζώα και έχουν τη γενική ονομασία χόρτα νομής και άλλα είναι απλώς ζιζάνια.

Τα χόρτα νομής είναι αγρωστώδη και ψυχανθή. Τέτοια είναι η αγριοβρώμη, το σιτάρι, το καλαμπόκι η σίκαλη και άλλα. Οι συγκεκριμένες ποικιλίες είναι πολύ χαμηλής ποιότητας και κατάλληλες μόνο για ζωοτροφή.

Επίσης σε μεγάλες πεδινές εκτάσεις υπάρχουν και πολλά αυτοφυή αγρωστώδη.

Το μάζεμα των άγριων χόρτων για βρώση θέλει εμπειρία και γνώση γιατί όλα τα χόρτα δεν τρώγονται και εκτός αυτού υπάρχουν χορταρικά δηλητηριώδη και επικίνδυνα. Για το λόγο αυτό όσοι μαζεύουν χόρτα και δεν έχουν αρκετές γνώσεις, προτιμούν να μαζεύουν μόνο ένα ή δυο είδη χόρτων, τα οποία και αναγνωρίζουν με ευκολία.

Η σημασία των χορταρικών είναι μεγάλη για τον άνθρωπο.

Σε πολλές χώρες αγνοούν την αξία τους σε άλλες όμως όπως στην Ελλάδα σε δύσκολες περιόδους της ιστορίας, όπως η κατοχή στο δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, έσωσαν τη ζωή σε πολλούς ανθρώπους, αφού αποτέλεσαν την αναγκαία διατροφική τους λύση.